Στο πλαίσιο του μαθήματος της Λογοτεχνίας και μετά την ολοκλήρωση της ανάλυσης του αφηγήματος του Άντον Τσέχωφ, “Ένας αριθμός”, οι μαθητές του Β4, Κωνσταντίνα Σέργη και Θεολόγος Λεμονίδης, το δραματοποιούν.

«Η δεσποινίς Ιουλία αντιπροσωπεύει τον άβουλο ανθρώπινο τύπο• δεν τολμά να διεκδικήσει τα δικαιώματά της και συχνά πέφτει θύμα οικονομικής και κοινωνικής εκμετάλλευσης. O Τσέχωφ σκιαγραφεί με απλό και ευτράπελο τρόπο την παθητική ψυχολογία, η οποία χαρακτήριζε σε μεγάλο βαθμό τη γυναικεία συμπεριφορά τα παλαιότερα χρόνια».